Weekend 1. (Dag 3 - 6)

Na een eerste week, nou ja halve week, in Quito te hebben gehad ben ik het eerste weekend gelijk op pad gegaan. Zoals al eerder genoemd, samen met 5 andere vrijwilligers in Quitumbe (het busstation) op de bus naar Cuenca gestapt. De reden dat wij naar Cuenca zijn afgereisd was simpel, één groot feest. Op 1, 2, en 3 november wordt er namelijk de vrijheid van Cuenca gevierd. Er stond ons heel wat te wachten!

Na een super fijne busreis van 8 uur, waarin ik slechts eenmaal wakker ben geweest, arriveerden wij in Cuenca rond een uurtje of 7 in de ochtend. Omdat het hostel Posada del Rio pas om 10 uur ´s ochtends open zou gaan en wij natuurlijk ook nog niet gegeten hadden zijn we op het terras van espressobar Goza gaan ontbijten. 8 uur ´s ochtends was het al zo warm dat er ingesmeerd moest worden! Nu, een week in Ecuador, ben ik er achter dat zelfs de mensen die bijna niet verbranden, zich moeten insmeren. Jeetje, wat is de zon in Ecuador scherp. Tijdens ons ontbijt is mij het kaartspel ´toepen´ nogmaals uitgelegd, waardoor ik met het echte familie Visser geluk de eerste maal al de pot won. Een paar dollar rijker, een ontbijtje verder en natuurlijk een gegroeid ego op naar het hostel. Spullen droppen, douchen en op naar ´la fiesta´.

Cuenca is een ontzettend ontwikkelde stad voor Ecuadoriaanse begrippen, mensen spreken er vrijwel vloeiend Engels. Dit zorgde er voor dat wij, als beginnende spaanstaligen, ons goed verstaanbaar konden maken. Al gauw bleek dat ons hostel in de uitgaansstraat lag, zou een mooie tijd gaan worden dus. Overdag de markten afstruinen naar typische lokale producten, ´s avonds het uitgaansleven verkennen. 

Na een hele middag op de markten van Cuenca te hebben gelopen was het tijd voor avondeten. Michelle en Anouk hadden in hun travelguide gelezen dat er vlakbij het hostel een goede pizzeria was. Natuurlijk als echte touristen moesten wij daar heen. Het eten was fantastisch, maar wat ons meer opviel waren de kogelgaten in het raam. Overdag was Cuenca, net als Quito, een fijne gastvrije stad, na zonsondergang veranderde dit in een duister gebied. Ecuadorianen kunnen absoluut niet feesten, ze dansen alleen maar de salsa en zijn super stil. Dus zelf maar een feestje weten te bouwen met Nicholas en Jarno. Gelukkig hebben wij geen vervelende avonturen mee hoeven te maken, waardoor het uitgaan een leuke avond voor ons was om aan terug te denken. 

Dag twee in Cuenca was grotendeels hetzelfde als dag één, hier valt niet veel over te vertellen. Behalve dan dat er ´s avonds grote parades op straat schijnen te zijn geweest, waardoor alle locals verkleed gingen in typische, Inca achtige, kledij. De laatste dag, de dag van het vertrek van amigo Jarno was ook fantastisch. Met een bustour door Cuenca, wat is Cuenca van boven op de berg een grote uitgestrekte prachtige stad. Blij dat we de GoPro hebben meegenomen, er zijn fantastische filmpjes en foto´s gemaakt. Erg kunnen lachen en een boel cultuur opgesnoven. Cuenca was zeer zeker de moeite waard, waardoor wij met een goed gevoel de bus terug naar Quito instapten. Na een ontzettend lange, saaie busreis waarin wij allen maximaal een half uur geslapen hebben kwam de bus om 5.21 uur ´s ochtends aan in Quitumbe. Op naar een nieuwe week in Quito, op naar mijn eerste werkweek met spaanse les...