Week 1. (Dag 7 - 9)

Inmiddels al mijn tweede les Spaans achter de rug. Narda is een super aardige, rustige lerares die echt weet wat belangrijk is om mijn weg te vinden in de straten en samenleving van Quito. Beginnen met het voorstellen van mij als persoon, naar het vragen naar de weg, tot het opnoemen van beroepen en persoonskenmerken. Spaans is een taal met ontzettend moeilijke woorden. Ik ben erg blij met mijn redelijke talenknobbel, waardoor ik de afgelopen twee dagen erg veel Spaans op mogen oppikken. 

Het is inmiddels alweer woensdag, vandaag alweer een week in Ecuador. Ik begin steeds meer te wennen aan de omgeving, voel me erg thuis in het knusse huis van Nidian en Jonathan en kan op straat mij ook al verstaanbaar maken onder de bevolking. Jonathan noemt mij een erg intelligente jongen, hij is verbaast dat ik zulke grote sprongen maak met betrekking tot zijn moeder taal. In combinatie met zijn Inglés - Español woordenboek heb ik deze morgen al ruim anderhalf uur een conversatie met hem kunnen voeren over Meppel, Nederland en zijn werk bij Movistar. Jonathan nodigde mij zelfs uit om samen met hem naar de bioscoop te gaan morgenavond. Michelle, Anouk, Arie en waarschijnlijk Nicholas gaan ook misschien mee, aangezien Michelle en Anouk vanochtend besloten hebben dat dit hun laatste weekend is. Jammer, maar zo gaat het hier. Afgelopen weekend hebben wij namelijk ook al afscheid moeten nemen van Jarno, die op doorreis gaat. Super toffe gozer, gaat je goed kerel!

Vanmiddag zou ik in eerste instantie met Aldert op stap gaan om een offerte te laten opstellen met betrekking tot zwemmaterialen voor de zwemschool. Deze afspraak is echter op een andere datum gepland, want de kids van de zwemschool moeten zich nu eerst aanmelden. De kleding kan dat gerichter gekocht worden. Vanmiddag dus de hele middag bezig geweest met het promoten van de zwemschool, een leuke manier om aandacht te vragen voor mijn project en het oefenen van Spaans natuurlijk. Vanmiddag ook eindelijk met paps en mams geskyped.

Vanavond mijn ontgroening in het uitgaansleven van Quito, we gaan met een groepje van Local Dreamers naar de befaamde ´Bungalow´. Het schijnt daar ontzettend gaaf te zijn, dus ik ben benieuwd. Nu gauw spaghetti eten, huiswerk voor Spaans maken dan gaan we die kant op denk ik. 

Zo! Wat een avond, het stappen was grandioos. Samen met Nicholas, Frances, Michelle, Anouk, Guus en Tiemen een fantastische eerste stapavond gehad. ´Het startschot van de jacht´ bleek inderdaad een behoorlijke happening te zijn in The Bungalow. Mannen en vrouwen begonnen zich spontaan te mengen in de ruimte, waardoor het een grote chaos van vreemden om ons heen werd. Gelukkig zijn Anouk en Nicholas drukke dansers die ruimte voor ons creërden op de dansvloer. Een fantastische, goedkope manier van stappen in The Bungalow. Nederland, hier kan jij nog wat van leren! 

Donderdag 6 november, dag 8 van mijn avontuur alweer! Derde les Spaans achter de rug, de 4 uur durende lessen breken mij behoorlijk op. Vier uur lang geconcentreerd op zoek naar woorden om mijn avontuur uit te drukken in het Spaans, erg vermoeiend. Gecombineerd met de hoogte waarop Quito gelegen ligt (ruim 2900 meter) begint mijn lichaam behoorlijk om extra energie te vragen. Spaans gaat mij gelukkig wel steeds beter af, waardoor ik gisteravond een aardig woordje heb kunnen wisselen met mijn gastmoeder Nidian en ´hermano´ Jonathan. Dit zorgt voor een fijn gevoel en kan ik mijn gastverblijf al meer als een thuis aanschouwen. Nidian en Jonathan zorgen er erg voor dat ik mij op mijn gemak voel, ze vragen constant hoe het met me gaat en heb vanochtend voor het eerst telefoonnummers met Jonathan uitgewisseld. De eerste sms´jes van hem heb ik inmiddels ontvangen, hij wil vanavond met mij naar de bioscoop. Zijn neven en nichten zijn zeer nieuwsgierig naar zijn ´Nederlandse hermano´ en hebben ons uitgenodigd voor een avondje film.

Vanavond gaat hem helaas niet worden, ik ben gebroken van de avond ervoor. Ik heb gelukkig de voetbaltraining er alweer opzitten, dat scheelt. Ik ben behoorlijk gebroken, niet door de alcohol pap! Vroeg naar bed vanavond, morgen m´n laatste dagje voor het weekend. Op naar Canoa samen met Niklas, Anouk, Michelle, Guus en Tiemen. Canoa schijnt een fantastisch mooi surfstadje aan de kust van Ecuador te zijn. Op 6 uur met de bus van Quito moet het paradijs op aarde zich bevinden, ik ben reuze benieuwd! Nu gauw slapen, morgen weer vier uur Spaans en dan op naar Canoa.

Vrijdag.. Laatste vier uur durende les Spaans er op zitten! Tijd voor een feestje, vanaf volgende week slechts twee uur les per dag. Mezelf maar eens trakteren op een Nederlandse lunch, zal ik gaan voor de tosti´s of de broodjes gezond? Tosti´s it is! Ik ga zo even op naar de supermarkt, op zoek naar sandwich broodjes en hollandse kaas, wish me luck Nederland. Op hoop van zegen op zoek naar iets bekends te eten, elke dag zonder iets bekends is ernstig. 

Vanmiddag zijn de plannen simpel, op zoek naar accesoires voor de Go Pro camera. Van het weekend willen we namelijk de gruwelijkste foto´s op- en onderwater maken. Samen met de dames en Nicholas naar El Recreo, het luxuese winkelcentrum midden in de arme wijken van Quito. Dure winkels, dure kleding en nog duurder eten. Dit natuurlijk allemaal in verhouding, maar wat zal dit een moeilijk gezicht zijn voor de inwoners die eromheen wonen. Wij, als verwende Europeanen, zullen ons hier erg op ons gemak voelen en gaan dus even lekker terug naar een stukje ontwikkeld na-maak Europa.  

Na het avondmaal, welke waarschijnlijk bij de Chifa genuttigd zal worden, zal de bus naar Canoa vertrekken om 23.30. Canoa, surfstad. Canoa, zon. Canoa, strand. Canoa, cocktails! Spreekt me erg aan en ik laat me compleet verassen. Kort verslagje vandaag, vrijdagen zijn hier redelijk rustig. We hebben weinig te doen ´s middags en trekken er dus vaak op uit om iets leuks te doen. Zo ook nu, ik ga er vandoor! Doei Nederland, fijn weekend en tot snel!

Saludos y buenas noches!